Mummy is HERE!!!!! :)

van morgen om 6 uur ging mijn wekker al, vlug de kleren aan en met een gesmeerd broodje in de hand naar het bus station. Om half 8 stond ik op de lucht haven, 5 minutjes later kwam dan ook op de borden te staan dat mijn moeder was geland. Gelukkig hoefde ik niet saai te wachten: ik liep voor de 2de keer naar wat bankje waar ik me eerst al verbaasde over iemand die al zijn spullen had achter gelaten: koffer, hand bagage, laptoptas, 2 paar schoenen en zelfs het eten van de macdonalds. Nu stonden er 2 agenten bij te kijken, dus ik ze verteld dat het spul er al zeker 20 minuten lag. Dit moedigde de 2 aan om opzoek te gaan inde bagage. Zo zag ik tot mijn verbazing iets waar ik nooit eerder over na had gedacht, ritsen van tassen & koffers met een slot erop zijn in 2 seconden open te maken met een pen. De agent wipte 1 tandje van de rits los en trok de tas daarna zo open, oftewel als een agent dit kan kan een dief het zeker ook! Dit is weer een les die ik niet verwacht had te leren vandaag. Na 3 kwartier kon ik dan toch eindelijk mijn mama weer in de armen sluiten. Ondertussen zijn we al weer een paar uurtjes thuis en ligt ze heerlijk te slapen, we zullen zien of ze een enorme jetlag heeft maar ik ga er wel van uit.

De afgelopen weken heb ik niet heel veel mee gemaakt, ik ben voornamelijk druk bezig geweest op de universiteit om nu dan toch maar wat extra daagjes vrij te nemen en met mijn moeder de Melbourne te verkennen.

Wel ben ik 2 keer naar een Cricket wedstrijd geweest van de Melbourne Renegades. De eerste en leukste keer was in het MCG (melbourne cricket ground) dit enorme stadion kan 110.000 mensen van een stoel voorzien wat het heel indrukwekkend maakt. We waren dit keer met een aardige groep en dat maakt het wel zo gezellig als je 3 uur naar cricket moet kijken. Gelukkig wordt je ook bezig gehouden met de Kisscam, wiggle cam & trommel cam die steeds weer andere plekken in het stadion weten te vinden. Aan het einde was een prachtige vuurwerk show die deze mooie avond afmaakte.

Ook ben ik een aantal keer uit geweest en is het fenomeen foortopbar meerdere malen voorbij gekomen. Met rogier, Sebastian (duitster van kantoor) en Sassan (ook wel hassan met een s, Iranier van kantoor) zijn we naar Naked for Satan geweest in fitsroy, deze bar heeft een hele leuke geschiedenis en haar eigen bier. de geschiedenis van de bar hebben ze zelf heel mooi opgeschreven:
Around the year 1928, Leon Satanovich fled the Russian pogroms after seeing his family perish. He then made his way to Melbourne where he found work as a cleaner / caretaker at the Moran and Cato building in Brunswick Street, Fitzroy. To the Aussies, the name Satanovich was a mouthful and so in typical Australian fashion, Satanovich was soon affectionately nicknamed ‘Satan’.

When The Great Depression hit Melbourne a year or so later, part of the building was closed and Satanovich was given the task of clearing the space. Being the enterprising grandson of a former Russian vodka maker, he found some copper boilers and water tanks and convinced the maintenance department to assist his endeavour by welding them together. Satanovich created vodka stills in the caretaker’s quarters of the Moran and Cato warehouse. It was the time of The Depression; alcohol was expensive, and Satanovich was happy to share his creation with anyone who would help. Other workers would bring grain and keep him company through the process.
During the hot summer months, the combination of Melbourne’s soaring temperatures and the heat generated by the burners under the stills was unbearable. Satanovich often worked close to naked, distilling vodka in nothing more than his underpants. This moonshining was a guarded secret and those who came to partake, used the code phrase, “Let’s get Naked for Satan”.
In time, it became a popular clandestine destination for the locals of Fitzroy. On Sundays, when the pubs were closed, those in the know would come with empty bottles to be filled with “Satan’s Vodka”. “Satan’s” stills served the population of Fitzroy throughout The Depression years. It is not clear why the stills were abandoned in the late 1930s, but with the advent of World War II there were dramatic changes throughout Australia and that part of Fitzroy’s history was laid to rest.

Een verhaal over een biertje maakt hem toch wel beter smaken meestal, in dat geval was dat zeker zo. Vooral omdat de andere biertjes die we hebben geprobeerd echt vies waren, Big Ugly dog (met een beer als logo) was de eerste stap omlaag. Maar in de bar Bimboo's kreeg ik van de barvrouw Stone Wood aangeraden, hier werd mijn goede vertrouwen in de vrouw weer omgezet in zie je wel vrouwen kan je beter niet vertrouwen. Het bier rook naar limoen limonade en smaakte naar heel smerig bier met een dikke scheut suiker. Het lijkt me niet de bedoeling dat mensen dit met het gerste nat uithalen!

Afgelopen zaterdag zouden we naar de Austalian open, helaas waren alle ground passen uitverkocht. Maar omdat we al met 7 man op de been waren hebben we er een leuk dagje melbourne van gemaakt met wat biertjes en de avond geeindigd op een andere rooftopbar in de stad. Na 10 min lopen vanaf het midden van de stad stond er opeens een uitsmijter voor een steegje, hier moesten we naar boven. 1 probleem Sierd en uitsmijter, ik heb de kwaliteit om altijd die mooie gespierde mannen op me af te lokken. Dit maar kreeg ik commentaar op mijn mooie one start: Mate your shoes are way to casual. Na nogmaals deze indrukwekkende zin herhaald te hebben mocht ik dan toch wel naar binnen. Boven bleek dat zowel Tim als Dave ook all stars aan hadden maar die van mij waren waarschijnlijk net iets te vies :(. Een lange brand trap bracht ons naar het dak, boven aangekomen ademde je de gezeligheid in. Overal blij mensen veel vrouwlijk schoon, waarvan de meeste niet van plan leken alleen naar huis te willen. De rooftop bar liep over in een overdekte club waar iedereen helemaal los ging. Nog een leuk iets hier, het feesten begint al tussen 9 en 10 zo kan je gewoon uit gaan en om 12 uur richting huis zodat je ook nog iets aan je zondag hebt. Dave, Gogia en ik besloten dan ook om half 12 richting huis te gaan omdat ik last had van mijn knie en niet tot in de late uurtjes met 4 single mannenvol testosteron opgescheept wou zitten. Rogier en Tim hadden hun tas bij mij liggen en waren niet geslaagd ze kwamen beide een uurtje na mij hun spul ophalen. Simon had ze van te voren al verteld "after 11:30 all the potential is gone".

Voor vrijdag heb ik kaarten voor mij en mama gekocht om naar de australian open te gaan. Helaas was in het stadion komen wat te duur maar er is genoeg te doen met onze ground passes is mij beloofd.

De weeken beginnen te vliegen en ik hoef nog maar 5 weken stage te lopen voor mijn lieve vriendinnetje er is en we samen aan de grote reis langs de east coast beginnen. genoeg te beleven dus, genieten jullie van de sneeuw en kou. Vergeet daarbij niet om voorzichtig te rijden en allemaal een mooi sneeuwpop te maken, inzendingen worden gewardeerd en eventueel beloond met een kado uit down under ;)

Kusjes Sierd