De eerste indrukken
Door: Sierd
Blijf op de hoogte en volg Sierd
29 Oktober 2012 | Australië, Melbourne
De 6 uur wachten in Singapore waren zo voorbij doordat er genoeg te doen was. De vlucht naar melbourne duurde wederom lang, 8 uur dit keer. Helaas vloog ik met JetStar, een soort van easy jet maar dan uit australie. Ik had geen persoonlijk scherm waar ik me mee kon vermaken met spelletjes, Tv, radio of films en aan mijn kant van het vliegtuig deden ook nog is de de schermen van de gezamelijke film het niet en ik kon ook geen radio mee luisteren of schuin naar de andere films kijken. Het enige voordeel wat er wel was is dat het niet zo vol zat en ik dus 2 stoelen kreeg, doordat de jongen die eerst naast mij de 2 stoelen voor ons had geclaimed. Toen eten kregen was ik wederom verbaasd want ik zag iedereen afrekenen bij stewardessen, bij mij aangekomen bleek dat KLM voor mij alles al had betaald en ik gewoon kon eten en drinken zoveel als ik wou! Gelukkig heb ik wederom 4 uur kunnen slapen tijdens de vlucht.
In het vliegtuig was er een duitser naar mij toegekomen of ik 2 pakjes cigaretten voor hem mee wou nemen door de douane omdat je er maar 50 per persoon mag hebben. Ik vond dit prima maar begon al wel te denken aan de afleveringen van "locked up abroad" gelukkig bleek dat hij nog door moest naar Cairns waardoor ik hem kon afwimpelen. Na het oppikken van mijn backpack kon ik eindelijk door de douane, op mijn papiertje had ik een paar keer "yes" ingevuld waar het "no" had moeten zijn, ik had dit gedaan onder het motto "beter be save then sorry". Als je iets niet aangeeft wat wel in je tas zit en ze vinden het kan je boetes krijgen waar je niet blij van wordt, dit staat ook aan gegeven op de borden. Een stukje niet aangeven hout uit azie waar een larve in kan zitten kan $60.000 kosten. Het geluk dat ik naar de volledige controle mocht had ik zelf afgedwongen, het mannetje begon gezellig met me te praten en nadat ik had verteld wat me beide ouders voor werk doen, een briefje had laten zien wat voor eten er in mijn tas zat, gevraagd had of mijn multi-tool geen wapen was mocht ik mijn hout laten zien. Ik had namelijk 2 houten klompjes aan een sleutel hanger mee genomen. Ik liet het zien aan de douanier en hij keek er even met een kritsche blik naar en daarna zei die "that's all" met een lachend gezicht. Waarna ik mijn eerste voet op het 5de continent alweer mocht zetten.
40 minuten met de skybus later stond ik in het centrum van Melbourne (of zoals de locals zeggen Melburn). Voor mijn eerste nacht moest ik naar St Kilda daar was een hostel met de beste recenties van heel de regio, op het bus station kon ik de weg niet vinden en ben er wel 3 keer rond gelopen. Ik weet niet of het door de stress het gebrek aan geduld of de 30 uur reistijd die ik er net op had zitten lag, maar dat was wel even een diepte puntje. Na 10 keer vragen had ik eindelijk de goede tram te pakken en was ik onderweg. In de tram begon ik met een meisje te praten over hoe ik een kaartje kocht, daar heeft ze me meteen mee geholpen en verder vertelde ze me van alles over mobiele telefoon netwerk, kamers zoeken en de stad. Helaas moest ze na 15 min al uitstappen. Toen kwam Philip naar me toe een duitse medische student uit Frankfurt, die stiekem zat mee te luisteren met wat ik allemaal vroeg. Hij bleek ik het zelfde hostel te slapen als ik en we zijn samen op gegaan. We konden nog niet inchecken maar al wel onze tassen kwijt, de dame achter de balie bleek een nederlandse backpakcer van 18 jaar geleden die was blijven hangen. Lekker met haar in het nederlands gebabbeld en er bleek een probleem te zijn met mijn booking zoals altijd als je naar een hostel gaat. Vraag maar aan marianne die weet er meer van :)
Phillip en ik zijn samen oppad gegaan: De wandeling langs het strand in St Kilda was helaas te koud, dus de tram richting de stad gepakt. In Melbourne City viel ik van de ene verbazing in de andere, de architectuur is zo enorm bijzonder. Hele mooie moderne gebouwen afgewisseld door oude gebouwen en de meest apparte bestrating en kunst werken. Als je denkt het wel gezien te hebben en je gaat de hoek om begint het circus gewoon weer opnieuw in de volgende straat, fantastisch!
Na een kleine siësta in het hostel zijn we oppad gegaan voor avond eten. Ik schrok me rot toen ik naar de prijzen in de supermarkt keek, een pak eieren voor 7 dollar, broden voor 4, kilo paprika's voor 7. Ik ben bang dat het een dure aangelegenheid wordt hier, maar ik heb ook gehoord dat er aldi's zijn dus er is nog hoop dat ik niet alleen van de aanbiedingen hoef te leven. Na een lekker maaltje (zie foto) zijn we lekker gaan chillen in de lounge van het hostel. De engelsen maakten daar hun naam weer waar, zuipen als een malle en schreeuwen en doen er was er 1 die ik zeker 6 liter wijn naar binnen heb zien werken voor 11 uur s'avonds. S'ochtens was ook goed te horen dat de engelsen het leuk hadden gehad. Naast het geschreeuw ging al snel een verhaal de ronde over een jongen die de wc niet had kunnen vinden en daarom maar gewoon in ze kamer had geplast. Ik ben blij dat die lui in europa hun eigen eiland hebben :)
Nu is het plan om zo snel mogelijk een kamer te vinden in de buurt van Bundoora (18 km noord van melbourne), hier is mijn lab waar ik vanaf dinsdag hopelijk aan de slag ga.
Jullie horen van me,
Liefs Sierd
In het vliegtuig was er een duitser naar mij toegekomen of ik 2 pakjes cigaretten voor hem mee wou nemen door de douane omdat je er maar 50 per persoon mag hebben. Ik vond dit prima maar begon al wel te denken aan de afleveringen van "locked up abroad" gelukkig bleek dat hij nog door moest naar Cairns waardoor ik hem kon afwimpelen. Na het oppikken van mijn backpack kon ik eindelijk door de douane, op mijn papiertje had ik een paar keer "yes" ingevuld waar het "no" had moeten zijn, ik had dit gedaan onder het motto "beter be save then sorry". Als je iets niet aangeeft wat wel in je tas zit en ze vinden het kan je boetes krijgen waar je niet blij van wordt, dit staat ook aan gegeven op de borden. Een stukje niet aangeven hout uit azie waar een larve in kan zitten kan $60.000 kosten. Het geluk dat ik naar de volledige controle mocht had ik zelf afgedwongen, het mannetje begon gezellig met me te praten en nadat ik had verteld wat me beide ouders voor werk doen, een briefje had laten zien wat voor eten er in mijn tas zat, gevraagd had of mijn multi-tool geen wapen was mocht ik mijn hout laten zien. Ik had namelijk 2 houten klompjes aan een sleutel hanger mee genomen. Ik liet het zien aan de douanier en hij keek er even met een kritsche blik naar en daarna zei die "that's all" met een lachend gezicht. Waarna ik mijn eerste voet op het 5de continent alweer mocht zetten.
40 minuten met de skybus later stond ik in het centrum van Melbourne (of zoals de locals zeggen Melburn). Voor mijn eerste nacht moest ik naar St Kilda daar was een hostel met de beste recenties van heel de regio, op het bus station kon ik de weg niet vinden en ben er wel 3 keer rond gelopen. Ik weet niet of het door de stress het gebrek aan geduld of de 30 uur reistijd die ik er net op had zitten lag, maar dat was wel even een diepte puntje. Na 10 keer vragen had ik eindelijk de goede tram te pakken en was ik onderweg. In de tram begon ik met een meisje te praten over hoe ik een kaartje kocht, daar heeft ze me meteen mee geholpen en verder vertelde ze me van alles over mobiele telefoon netwerk, kamers zoeken en de stad. Helaas moest ze na 15 min al uitstappen. Toen kwam Philip naar me toe een duitse medische student uit Frankfurt, die stiekem zat mee te luisteren met wat ik allemaal vroeg. Hij bleek ik het zelfde hostel te slapen als ik en we zijn samen op gegaan. We konden nog niet inchecken maar al wel onze tassen kwijt, de dame achter de balie bleek een nederlandse backpakcer van 18 jaar geleden die was blijven hangen. Lekker met haar in het nederlands gebabbeld en er bleek een probleem te zijn met mijn booking zoals altijd als je naar een hostel gaat. Vraag maar aan marianne die weet er meer van :)
Phillip en ik zijn samen oppad gegaan: De wandeling langs het strand in St Kilda was helaas te koud, dus de tram richting de stad gepakt. In Melbourne City viel ik van de ene verbazing in de andere, de architectuur is zo enorm bijzonder. Hele mooie moderne gebouwen afgewisseld door oude gebouwen en de meest apparte bestrating en kunst werken. Als je denkt het wel gezien te hebben en je gaat de hoek om begint het circus gewoon weer opnieuw in de volgende straat, fantastisch!
Na een kleine siësta in het hostel zijn we oppad gegaan voor avond eten. Ik schrok me rot toen ik naar de prijzen in de supermarkt keek, een pak eieren voor 7 dollar, broden voor 4, kilo paprika's voor 7. Ik ben bang dat het een dure aangelegenheid wordt hier, maar ik heb ook gehoord dat er aldi's zijn dus er is nog hoop dat ik niet alleen van de aanbiedingen hoef te leven. Na een lekker maaltje (zie foto) zijn we lekker gaan chillen in de lounge van het hostel. De engelsen maakten daar hun naam weer waar, zuipen als een malle en schreeuwen en doen er was er 1 die ik zeker 6 liter wijn naar binnen heb zien werken voor 11 uur s'avonds. S'ochtens was ook goed te horen dat de engelsen het leuk hadden gehad. Naast het geschreeuw ging al snel een verhaal de ronde over een jongen die de wc niet had kunnen vinden en daarom maar gewoon in ze kamer had geplast. Ik ben blij dat die lui in europa hun eigen eiland hebben :)
Nu is het plan om zo snel mogelijk een kamer te vinden in de buurt van Bundoora (18 km noord van melbourne), hier is mijn lab waar ik vanaf dinsdag hopelijk aan de slag ga.
Jullie horen van me,
Liefs Sierd
-
30 Oktober 2012 - 10:35
Marianne:
Ben heel blij te horen dat bij de douane alles goed gegaan is :) Gelukkig ben je al wat mensen tegengekomen en ben je niet de enige Nederlander in Melbourne, altijd fijn! kusjess -
30 Oktober 2012 - 10:35
Marianne:
Ben heel blij te horen dat bij de douane alles goed gegaan is :) Gelukkig ben je al wat mensen tegengekomen en ben je niet de enige Nederlander in Melbourne, altijd fijn! kusjess -
30 Oktober 2012 - 10:56
Liesbeth Bos:
goedemorgen Sierd.
leuk verslag en wat een leuk schapenkunstwerk!! groeten van bij de warme kachel, het is hier fris maar zonnig.,
succes op je werk en bij het zoeken naar een kamer.
vr gr,
liesbeth -
31 Oktober 2012 - 00:16
Esther:
hé Sierd,
ik krijg ook weer zin in reizen...
niet bang wezen ik kom niet naar Australië
groetjes
Esther -
31 Oktober 2012 - 07:52
Lily:
Inderdaad, afwisselende architectuur, mooie plaatjes. Fijn dat Sultana het ook naar z'n zin heeft ;-) Mooi, het 5e continent! XL -
31 Oktober 2012 - 13:42
Hefney:
Heey Sierdje!
Tot wanneer zit je er eigenlijk? Met een beetje heel veel geluk moet ik nog een keer terug... Wanneer weet ik echter nog niet. Wat vervoer betreft, er is veel gratis transport (City Circle Tram lijn 35, te herkennen aan de ouderwetse look en bus) in het centrum. Voor een mooie view over de stad kan je voor $18,50 de Eureka Tower op gaan of voor gratis de heren WC op de 35e etage van het Sofitel Hotel at Collins Place (25 Collins Street). Deze geeft een uitzicht op het MCG etc.
Er zijn genoeg dingen te doen binnen en buiten Melbourne voor weinig, info kan je scoren bij het info-centrum bij Federation Square.
Veel plezier verder en ik spreek je nog!
Groeten Hefney -
31 Oktober 2012 - 20:01
Andrea, Roy En Fabienne:
Hey Sierd,
Je bent al weg, wat snel! Volgens mij ga je tegenwoordig zo snel dat ik je gewoon voorbij zie flitsen...als ik je al zie!! Haha.
Heel veel plezier daar in verweggiestan.
Echt bruin worden zal er niet in zitten met van die donkere wolken op de achtergrond.
Maar ondanks dat krijg ook al weer zin in vakantie.
Groetjes Andrea, Roy en Fabienne -
31 Oktober 2012 - 21:08
Roelof:
Moi Sierd,
Wat een lang verhaal! Maar ja, je reis was nog veeeel langer.Voor de terugreis, zou je ook een goed boek kunnen aanschaffen ipv films en spelletjes. Bij jou is het zomer en heet, hoe krijg je het dan koud langs het strand. Heb je al gezwommen en witte haaien aangetroffen? Da's vet gaaf en cool man. O, ja nog een onderzoeksvraag ivm met je onderzoek, hoe gedraagt zich een polobal op de zoute golven bij hogere temperaturen tov het ijsbeer koude poolgebied.
nou, de groet'n met handen en voeten,
roelof -
04 November 2012 - 19:12
Joris:
Sierd, wat een gaaf avontuur ga je tegemoet! Werkelijk de droom elke technisch aangelegde poloër: onderzoek doen naar poloballen aan de andere kant van de wereld. Wat wordt de inslag eigenlijk: materiaalkundig of meer stromingsleer?
Groet Joris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
