Time Flies

zóóóóó dat is een poos geleden dat ik wat van me heb laten horen, van de week was ik al goed opweg om een verhaal te schrijven. Maar toen deed de site van waarbenjij.nu iets en was alles verdwenen. Ik kon mezelf niet motiveren om opnieuw te beginnen toen, maar het is nu gelukt! Ook ben ik er achter dat de site niet alle nieuwe veslagen doorstuurt, dus misschien heb je er een paar gemist, deze kan je links vinden.
De afgelopen weken heb ik niet voor niets weinig van me laten horen, ik had het gewoon weg druk! Toen ik naar Australie ging was het niet de bedoeling om beregen aan blogs te typen maar vooral om me te vermaken en veel van het land en de cultuur te leren. De afgelopen weken is dit gelukt en ik hoop dat dat nog even door gaat.
Elke dag van de week kan je naar de Queen Victoria Market, maar in het zomer seizoen is er op woensdag de Victoria Night Market. Simon (jongen van polo) had me uitgenodigd om hier eens een kijkje te nemen. Dus ik op woendag richting de stad om simon en ricordo (mexicaanse vriend van hem) te ontmoeten op de markt. Deze avond markt is bedoeld om lekker gezellig te genieten van allerlei eten van over de hele wereld. Er zijn allemaal kleine kraampjes met eten zoals: Dutch pancakes (hebben jullie nooit van gehoord en het valt niet uit te leggen wat dit is, oké poffertjes), German hotdogs, Spanish Sangria, Mexican burrito's en ga zo maar door! Echter had Simon me er heen gelokt om de dieren van Australie te proeven, ik heb heerlijk gesmuld van een krokodil burger. Krokodil smaakt zout en iedereen zegt dat het naar vis/kip smaakt, ik had een lekker broodje en goede saus dus deze smaak heb ik niet echt ervaren. Wel kan ik nu zeggen dat ik een gevaarlijk dier heb gegeten en het was lekker :) Die avond was het zo'n 25 graden dus het was aardig druk, ik schat 10.000 mensen die op de been waren. 1 van de vrienden van simon die zich ook bij ons had aangesloten dacht 100.000 maar dat leek me iets voer de top. De sfeer was goed, het was gezellig, al met al dit ga ik vaker doen. Nadeel is alleen dat alles een beetje prijzig is, 10 dollar voor een burger, 6,50 voor een ijsje, 8 dollar voor een sangria en nog evne met de tram op en neer. De australiers waar ik mee om ga geven niet om geld, Simon vind het normaal 4 ronder eten te kopen a 10 dollar en 4 sangria's erbij natuurlijk. Helaas houdt mijn portemonnee dit niet vol, maar ik kan er ook niet tegen op want hij verdient 26 dollar per uur met zijn studeten baantje in de bieb.
Vorig weekend zijn Rogier en ik oppad gegaan naar de andere kant van melbourne, het westen. Mijn voormalig huisgenoot had verteld dat williamstown een mooi en rustig strand heeft. Het strand was lekker rustig en leeg en na een korte wandeling besloten Rogier en ik naar het Scienceworks museum te gaan waarvoor we gekomen waren. We kwamen er al snel echter dat het museum eigenlijk voor kinderen bedoeld was, het idee om kinderen ethiausiast te krijgen voor techniek is blijkbaar niet alleen in ons land in iemand zijn hoofd terecht gekomen. Rogier en ik hebben lekker met lenzen gespeeld, buiken en knopen gemaakt, weer eens gezien hoe glasvezel werkt en lekker gespeeld in het sport stukje achterin. De 2de verdieping was helemaal een speel paradijs en hier was ook het ultieme WB speelgoed te vinden (zie foto). Het valt me op dat de musea hier heel kind vriendelijk zijn en ik weet zeker dat ik mezelf er vroeger goed in had vermaakt!
Vorige week heb ik het heel erg druk gehad met allerlei test en het compleet maken van allemaal data. Tino (mijn prof) vertelde me woensdag dat ik nog een aantal figuren moest gaan, hierin worden alle tests van mij en matthijs (mijn voorganger) samengevat. Het leuke nieuws is dat hij zei dat daarna de figuren gepubliceerd gaan worden, het geeft me een goed gevoel te weten dat mijn werk niet voor niets is en dat ik ergens aan bijdraag. Misschien komt zelfs mijn naam er wel bij op te staan omdat ik er ook werk in heb zitten en zo kan mijn stage zelfs een publicatie met mijn naam opleveren. Zou het heel gaaf vinden maar eerst zien dan geloven bij Tino! Het is in iedergeval goed te weten dat mijn resultaten niet in een la verdwijnen. Echter is dit ook logisch want dit is het onderzoek over AFL en Rugby ballen en niet mijn eigen onderzoek naar polo ballen. Daar ga ik deze week weer hard mee aan de slag!
Afgelopen vrijdag was 1 van de leuste dagen die ik hier tot nu toe heb gehad, ik hoefde niet te werken want in de stad was een BBQ voor de staff van de RMIT. Ik werk op de East Campus, maar het hoofdkwartier zit toch echt in de stad. De BBQ was op de binnen plaats van de oude gevangenis en was omringt door oude gebouwen. De City campus is heel mooi met een afwisseling van moderne en oude gebouwen waaronde dus de Old Melbourne Goal en de oude rechtbank die er wel zo practisch meteen naast zit. Ik had Rogier mee genomen en hij kwam iemand van de UT tegen waarmij hij een vak had gevolgd tijdens zijn minor, bereken maar is de kans dat dit gebeurd! Chris is aan het afstuderen op het gebied van LCA (Live Cylce Analysis) en zit dus 9 maanden in Melbourne, hij heeft wel het geluk te werken op de City campus en dus in de stad te wonen. Na de bbq, wat eigenlijk meer een koud buffet was met 2 stukjes vlees :( en gratis bier :) heeft Chris ons zijn kantoor en de City campus laten zien, waarna we even door de stad zijn gelopen. Rogier en ik hadden met Dave en Simon afgesproken om 7 uur naar een Cricket wedstrijd te gaan, dit was in het Etihad stadion waar zo'n 55.000 mensen in kunnen. Helaas niet het MCG waar 110.000 mensen in kunnen maar dat hou ik nog tegoed van ze. Rogier en ik waren optijd en daarom hadden we alvast een plekje op de 3de ring gekozen zodat we een goed zicht hadden over het hele stadion. Dave kwam gelukkig net optijd voor de wedstrijd aan zodat de uitleg voor dit niet voor domme mensen spel kan beginnen. De wedstrijd bleek een nieuwe variant van Cricket te zijn die zo'n 3 uur duurt en waarin maar 20 overs worden gespeeld. Normaal kan een wedstrijd wel 5 dagen duren, inde kerst vakantie wordt op Boxingday (26 dec) begonnen aan een wedstrijd en wordt er vervolgens 5 dagen van 10 tot 6 gespeeld. Het leuke bij cricket is dat het echt een volks sport is en er wordt gejuichd voor elke mooie actie die wordt gemaakt, alle aanwezigen komen om lekker wat drankjes te nuttigen en bij te praten met elkaar en op de achtergrond is dan een cricket wedstrijd. Ook komt iedereen wanneer hij wil, want uitverkocht is het niet snel en zo kwam Simon gewoon alleen de 2de helft kijken.
Na de wedstijd gingen we nog even door de stad om wat te eten, maar het bleek dat dave zijn vriendinnetje ergens in de stand rond hing en toen belande we toch maar bij haar op het terras. Helaas was het bij een wijnbar en moest ik er toch echt aan geloven en heb een glas rode wijn gedronken :( De trein reis terug liep voorspoedig en gezellig alleen hingen er Abboriginals rond in de trein en ze gingen steeds voor en naast en achter me zitten. Ik had weinig door tot een aussie me vertelde "you gonne get robbed" waardoor ik opeens door had wat er gebeurde, ik werd al een poos door een hoop van het tuig in de gaten gehouden en ze hingen niet voor niets zo om me heen. Ik schrok hier heel erg van en was vrij bang dat ik een mes in me rug zou krijgen toen ik de metro verliet, gelukkig gebeurde er niets en gingen wij de andere kant op omdat dave zijn auto er stond. Helaas moest mijn geweldige dag zo eindigen, het heeft me gelijk weer doen beseffen dat ik allert moet blijven en helaas niet vol kan genieten. Het leven in de stad is toch anders dan ik als jongen uit het mooie drenthe gewend ben.
Na een wat onrustige nacht door de gebeurtenis de dag ervoor was het zaterdag tijd om is echt naar het strand te gaan. Simon en Chris gingen ook mee en we hebben heerlijk aan het strand gelegen zaterdag de 34 graden was een aangename bijkomstigheid. Het strand was bloedje heet en in het water was het goed te doen gelukkig was er een polo bal en hebben we ons goed vermaakt tussen de golven.
Gister was het eindelijk zo ver, Ik had besloten dat het weer goed genoeg was om naar het Dandenong national park te gaan. De treinreis duurde 2 uur en rogier en ik hadden het idee dat we echt buiten de stad kwamen, aan de bergen en het bos te zien. Het park had iets weg van een jungle ik was al snel onder de indruk van de stijle route die mijn huisbaas mij had geadviseerd, de hoge bomen en de varen bomen. Onderweg kwamen we al snel een Lauging Kookabuura tegen (http://www.youtube.com/watch?v=S0ZbykXlg6Q) en een roof vogel maar deze was te hoog om te kunnen identificeren. Met bomen van meer dan 30 meter hoog kon zelfs mijn verrekijkertje me niet verder helpen. De tocht tocht die john ons had geadviseerd was heel pittig en we hadden het goed zwaar maar de frisse lucht en het prachtige bos weerhielden ons ervan te stoppen. De mooie Crimson Rosella's (http://www.waratahsoftware.com.au/wp_birds_crimsonrosella.html) die we tegen kwamen na het stijle gedeelte waren alles waard, deze rode vogels geven me nog steeds een raar gevoel want naar mijn idee horen ze in een kooi en niet in het wild. Ik vind dit heel erg maar heb mijn leven niet anders gezien en bessef me nu hoe erg ik het vind dat mensen volgens in kooien en niet in een mooi bos laten vliegen waar ze horen. Net over de helft van de route zat de grote picknick plaats, hier kan je vogelvoer kopen daardoor zaten er dus allemaal tamme kaketoes en chrimson rosella's je kon ze zelfs zonder moeite op je hand zetten. Er zat 1 kaketoe in een boom uit een zakje voer te eten wat die waarschijnlij khad afgepakt dit vond ikwel weer grappig. Maar het deed allemaal een beetje af aan de mooie wilde dieren die we in het bos hadden gezien. Na een ijsje op de weg terug hoorde we wat ritselen in de bosjes, na wat onderzoek kwamen we een soort stekelvarken tegen die gekruist is met een mieren eter, de Short beaked Echidna (NL: Mieren egel) http://nl.wikipedia.org/wiki/Mierenegel. Dit was toch wel waarvoor we naar het park waren gekomen, wat een bijzonder beest! Omdat hij zich op kan rollen als hij bang is konden we zijn achterkant goed bekijken want hij stopte zijn hoofd weg in de bosjes. Zo konden we na het afmaken van onze 8km lange wandeltocht weer 2 uur met de trein naar huis. Maar dit park was het zeker waard!
Dan nog wat opmerkelijks wat Simon ons mij vertelde op het strand, ik vraag veel over haaien hier omdat wij daar niets vanaf weten. Maar het advies blijft gewoon ga niet zwemmen waar geen andere mensen zijn en niet in de haven van Sydney daar zitten nogal wat bullsharks. Er liep een hond overhet strand en die sprong zo het water in, Simon vertelde dat honden een hele sterke geur hebben en je met een strand wandeling dus zo je hond kwijt kan raken, want ja haaien lusten zee honden maar een gewone hond maakt ze ook niet veel uit. Toen werd het nog leuker, in Queensland als je je hond uitlaat moet je helemaal op passen want als je te dicht langs een rivier, meertje of sloot loopt kan er zo een krokodil uit komen om even je trouwe viervoeter te proeven. In nederland hoef je je als baasje alleen maar zorgen te maken dat je hond niet weg loopt, hier moet je goed oppassen dat je niet te veel wilde dieren voert ^^ het voordeel is dan wel weer dat als je kinderen hebt die alleen van puppys houdt of geen kinderen, er altijd oplossingen binnen hand bereik zijn die hier best kansrijk klinken.
Nou dit hoofdstuk vna de roman "A diary Down Under" is weer klaar

Hoop dat het nog leesbaar is!
Groetjes Sierd